ارزیابی تطبیقی روایات معصومان (ع) با اقوال لغویان در مفردات سوره های مریم و طه

یکی از ابتدایی¬ترین علوم، برای شناخت مفاهیم و معنای الفاظ و تک واژه¬های قرآن کریم، علم مفردات است. بدست آوردن معانی الفاظ قرآن در حقیقت نخستین یاری کننده قرآن پژوهان برای فهم هر چه بهتر قرآن کریم است. از همان اوایل اسلام به مفردات قرآن اهتمام ویژه¬ای شده و کتب فراوانی در این زمینه تالیف یافته است. محققان برای شناخت مفردات قرآن به سراغ فرهنگ لغت¬ها و معجم¬های عربی نوشته شده در این حوزه رفته¬اند. رسول اکرم (ص) و امامان معصوم (ع) که اولین مفسران و معلمان قرآن مجید هستند، به مناسبت¬های مختلف درباره مفردات قرآن بحث نموده¬اند. پس بنابراین بر هر قرآن پژوهی برای شناخت و فهم صحیح قرآن و مفردات آن رجوع به روایات معصومین (ع) در کنار استفاده از کتب لغوی، امری ضروری و لازم می¬باشد. روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه¬ای، ومتن پژوهش نیز از نوع تطبیقی تحلیلی است. در تحقیق حاضر روایات معصومان (ع) به همراه اقوال لغویان در ذیل مفردات سوره¬های مریم و طه آورده شده و به ارزیابی تطبیقی میان آن دو پرداخته شده است. در پژوهش پیش رو مشاهده کردیم که روایات علاوه بر تعیین مصادیق و بیان شان نزول و ... در برخی موارد نیز به بیان معنای لغوی، مفردات قرآن پرداخته¬اند و با توجه به اینکه آن بزرگوارن صاحب علم لدنّی هستند و هیچ خطایی در گفته¬های آنان راه ندارد. پس برای درک بهتر مفردات و تک واژه¬های قرآن کریم باید به این روایات در کنار دیگر منابع به عنوان یکی از اصلی¬ترین منابع توجه شود.